Ik snijd de prei in de lengte doormidden. Dan nog een keer. En daarna in fijne reepjes. Aanbakken in de pan met olijfolie. Knoflook en roomboter erbij. Ik vraag aan mijn man of hij witte wijn kan pakken. ‘Lekker!’, proeft de stem in mijn hoofd. Lees verder Het aanrecht

Mijn man zit aan de andere kant van de bank. Op zijn zwarte laptopscherm verschijnen codes in groene letters en cijfers. Ik zit ernaast met een dekentje over mijn benen. Ipad op schoot, oortjes ingeplugd. Nog 10, 9, 8 … seconden. De volgende aflevering begint. Lees verder Does it spark joy?

Als ik weg moet vanuit huis is het half negen. Ik vertrek vaak iets te laat. Er zijn altijd wel een paar bladzijden extra voor te lezen of een was die nog aangezet moet worden.
Ik kom buiten met de fiets en het miezert. Lees verder Bouwfout

De schilders hebben de radio aanstaan. De lucht van de verf vermengt zich met de geur van oude pyjama’s en medicijnen. Wij moeten nog wat laatste spullen ophalen. Aan het begin van de gang staat een tafel met een foto en een kaarsje. Het kaarsje is van plastic. Lees verder Zonder tranen

Ik lig in de rozenstruiken langs de kant van de weg. Zo’n nietszeggend perkje van de gemeente. Volgens mij raakte mijn trapper de stoepband. Ik verloor mijn evenwicht omdat de clicks van mijn schoenen niet los gingen. Ik kom overeind en zie schaafplekken. Lees verder Daar waar ik nooit tekortschiet

De kinderen liggen net op bed en ik probeer wat spullen bij elkaar te rapen. Morgen gaan we naar Disneyland. Ik ben op zoek naar de tickets. Niet te vinden.
Mijn man weet ook niet waar de tickets zijn. ‘Ze lagen toch in een kast thuis.’ Lees verder Pret en vrolijkheid

De hoogvlakte is immens. De schoonheid ervan doet bijna pijn in mijn lijf. We zetten de tenten op. Als ik de volgende ochtend wakker word, is de tent volledig ingesneeuwd. Manaslu kijkt op ons neer. De berg van de ziel. Lees verder Door de bergen

ls een overleg meer dan een uur duurt, dan tref je mij aan met een boterham. In stilte probeer ik een plastic zakje uit mijn tas te halen. En dan eet ik met beschaafde happen twee boterhammen met pindakaas. Tegenwoordig gebruik ik een oude broodtrommel van mijn kinderen. Iets met een tijger of Minnie Mouse. Lees verder Zelfgebakken cake

Beau! Beautje!! Met mijn hond loop ik net de deur uit. De man zegt: ‘Je denkt zeker, o niet weer. Daar heb je hen weer’.
Beau springt nerveus op en neer. En drukt zijn grote en lompe lijf daarna tegen de stoeptegels aan. Ik voel me betrapt en mompel iets. Lees verder Een introvert die oefent

We stappen in de roeiboot. De boot is een uurtje geleden voor het eerst opgeblazen. Mijn man wil er nog niet in.
Met mijn dochter kom ik tot aan de broedende meerkoet en de struiken die, tegenover het nest, over het water groeien. Weer terug. Lees verder De roeiboot